Λένε πὼς πρέπει νὰ φτάσει κανεὶς στὸ ἔσχατο σημεῖο τοῦ προσωπικοῦ του δράματος γιὰ νὰ μπορέσει στὴ συνέχεια νὰ ὀρθοποδήσει. Ἡ Φουρολένη εἶναι μία γυναῖκα τῆς Κρήτης ποὺ μεγάλωσε μέσα στὴν ὀρφάνια καὶ μὲ τὸ αἴσθημα τῆς μεγάλης ἀδικίας. Ὡς νὲα γυναίκα, με ἀναπτυγμένη μία ἀτσαλένια θελήση καὶ ἀποφασιστικότητα, πορεύτηκε μὲ ἀμάχη γιὰ τὴ ζωή. Αὐτὴ τὴ ζωὴ τής ἀναδιηγείται ἡ συγγραφέας τοῦ βιβλίου.
Ἡ Φουρολένη ἀναδύεται μέσα ἀπὸ τὶς σελίδες τῆς ἀφήγησης ἀπρόβλεπτη. Ἄλλοτε σκληρὴ καὶ ἄλλοτε τρυφερή, συχνὰ ἐπιθετική, πότε ἀμυνόμενη καὶ πότε ἐπιτιθέμενη, γίνεται ἡ ἴδια κριτὴς καὶ τιμητὴς τῆς ἀδικίας ποὺ τὴν πληγώνει. Συχνὰ ἔχει τὸ αἴσθημα μιᾶς ἀποστολῆς καὶ μιᾶς μεταφυσικῆς δικαίωσης. Ζεῖ καὶ δρᾶ μὲ τοὺς κανόνες μιᾶς ἠθικῆς ποὺ πηγάζει μέσα ἀπὸ μακραίωνη παράδοση-ἡ καταγωγή τής εἶναι ἀπὸ τὰ Σφακιά-κι ἀπὸ τὶς ἀρχὲς αυτῆς ἠθικῆς ἀντλεῖ κουράγιο καὶ δύναμη γιὰ νὰ ἀντέξει τὴν ἀδικία, νὰ κουμαντάρει τὸ σπιτικό της, νὰ ἀναθρέψει τὰ παιδιὰ της, νὰ πολεμήσει γιὰ τὴ λευτεριὰ τοῦ τόπου της, νὰ συντρέξει σὲ δυσκολίες ἢ σύμφορες δικῶν της ἀνθρώπων, νὰ καταλαγιάσει πάθη, νὰ ἁπαλύνει τὸν πόνο τὸν δικό της ἢ τὸν πόνο τῶν ἄλλων. Ἡ ζωή της καὶ οἱ πράξεις τής ἔχουν τὴν ἔνταση ποὺ συχνὰ ὁδηγεῖ σὲ ὁριακὲς καταστάσεις. Ὁ ἀπολογισμός, ποὺ φτάνει μὲ τὸ τέλος τῆς ζωῆς τής-καὶ μὲ τὸ τέλος τῆς ἀνάγνωσης τοῦ βιβλίου-ἀφήνει ἕνα κενό: πόση δύναμη χρειάζεται γιὰ νὰ πεῖς ὅτι φεύγεις ἀφήνοντας πίσω σου ἀνθρώπους ποὺ σὲ ἀγαποῦν. Ἡ ἡρωίδα τοῦ βιβλίου δείχνει νὰ ἄφησε πίσω τῆς ἀπάντηση θετική.